Wat is gemmotherapie?

Geschreven door Elien - 26 december 2021 - Alternatieve Geneeskunde

“Heb jij al gehoord van gemmotherapie? Nee? Je bent zeker niet alleen. Dit is eigenlijk een alsnog onbekende tak van fytotherapie of kruidenkunde. Het is een alternatieve therapie dat ook wel energetische celtherapie wordt genoemd.

Bij gemmotherapie worden de jonge knoppen en scheuten van struiken en bomen gebruikt voor bereidingen van therapeutische thee en siropen. Men gelooft dat deze plantaardige embryonale weefsels in groei heel positieve eigenschappen hebben voor de gezondheid.

Inhoudstafel

Wat is gemmotherapie?
Heb jij al gehoord van gemmotherapie?
Hoe werkt gemmotherapie?
Gemmotherapie gebruiken

Heb jij al gehoord van gemmotherapie?

De oorsprong van de naam komt van het Latijnse woord ‘gemmae’ dat ‘knop’ betekent.

Pol Henry, een Belgische homeopaat is de uitvinder van gemmotherapie. Hij deed de ontdekking in de jaren ’60 en publiceerde de resultaten van zijn onderzoek en klinische proeven in 1970. Hij noemde deze nieuwe therapie uiteindelijk ‘fytoembryotherapie’. Deze discipline werd opgepakt en verder ontwikkeld door Dr. Max Tétau, die het "gemmotherapie" noemde.

Toch zijn geen van beide heren de eerste, die zich hiermee bezighielden. De eerste praktijken vonden al plaats in de middeleeuwen, dit werd aangemoedigd vanuit de filosofie van de alchemie die toen heel sterk aanwezig was. Men gebruikte bijvoorbeeld al populierenknoppen om zalven en borstsiropen te vervaardigen.

Galencia: het bereiden van geneesmiddelen

Hoe werkt gemmotherapie?

In de lente worden de knoppen van de bomen en struiken verzameld. Dit is een werkje dat op tijd moet gebeuren zodat de knoppen nog niet in bloei komen te staan. De volgende stap is om de knoppen onder te dompelen in vloeibare oplossing, dit is een mengeling van water-alcohol-glycerine. Elke stof heeft zijn eigen rol in dit proces:

Water extraheert minerale zouten, vitamines, flavonoïden
Alcohol extraheert alkaloïden, heterosiden
Plantaardige glycerine extraheert flavonoïden, fenolen...

Op die manier worden alle positieve eigenschappen van de knoppen onttrokken voor eigen gebruik. Dit geconcentreerd mengsel wordt dan uiteindelijk het moedermaceraat genoemd.

Dit moedermaceraat is uniek omdat het rijk aan genetisch materiaal is zoals nucleïnezuren, aminozuren, fytohormonen, vitaminen, sporenelementen, mineralen en sap.

Aangezien er geen verdunning plaatsvindt, kan men dus ook niet spreken van homeopathie.

De denkwijze achter gemmotherapie is dat de cellen uit het moedermaceraat direct communiceren met jouw eigen lichaamscellen. Daarbij verwijst men vaak naar wilde dieren. Dieren zouden instinctgewijs op zoek gaan naar deze boom- en struikknoppen wanneer zij hun ziek voelen. Door ze op te eten komen ze sneller terug op krachten.

Gemmotherapie gebruiken

Gemmotherapie wordt tot op heden niet erkend door de klassieke wetenschap, en wordt zodanig bestempeld als een ‘pseudowetenschap’. Er zijn nog geen wetenschappelijke publicaties of bewijzen geleverd die de effectieve werking aantonen.

Dat hoeft wel niet te betekenen dat er niks van waar is. Alleen heeft nog niemand concrete studies met bijhorende bewijzen opgeleverd voor gemmotherapie.

Hoe gemmotherapie gebruiken?

Kinderen vanaf 3 jaar
Een goede vuistregel is hetzelfde aantal druppels per dag als de leeftijd. en kind van 4 jaar neemt bijvoorbeeld 4 druppels per dag. Begin met 1 druppel en verhoog met 1 druppel per dag tot het gewenste effect is bereikt.
Volwassenen
5 tot 15 druppels per dag. Begin met 5 druppels en verhoog met 1 druppel per dag tot het gewenste effect is bereikt.

Het is belangrijk om niet met te hoge dosissen te beginnen. Begin met een paar druppels en bouw langzaam op naar de aangeraden dosissen hierboven beschreven. Meer druppels gaan niet per se een beter resultaat geven. Integendeel, het kan je lichaam net irriteren.

Zwangere vrouwen houden het best bij een lagere dosis. Om zeker te spelen vraag je best altijd naar advies van jouw huisarts. Dit omdat sommige concentraten een werking kunnen hebben op de hormonen en de hartwerking.